Van Adelaide naar Alice Springs: outback tripje

Hallo allemaal!

Hier is update nummer 2! Momenteel ben ik in Alice Springs, een stadje in het midden van Australië. Het was hier vandaag 40 graden, lekker warm dus. Een groot voordeel is wel dat mijn was erg snel droogt haha! Ik ben hier gekomen vanaf Adelaide met een super leuke 6-daagse trip door de outback. Ik zal maar weer even bij het begin beginnen.

Vorige week maandag werd ik al vroeg opgehaald voor het begin van de trip. De tourguide van de week was JP, een enthousiaste en gezellige gids. Onze groep bestond uit 21 man, wat vrij veel is voor zo'n trip. Het gezelschap bestond uit alleen Europeanen met de Duitsers in de meerderheid (zoals bijna altijd het geval is in Australië). De leeftijden varieerden van 19 t/m 55 jaar (gokje hoor). Er was nog een andere Nederlander, Leonie, en ze is op hetzelfde moment in Melbourne als ik dus ga met haar nog afspreken. :) Op de eerste dag zijn we door Flinders Ranges gereden, een mooi bergachtig gebied in South Australia. Hier hebben we een korte hike gedaan. Daarna zijn we doorgereden naar Hancock's lookout en Lake Hart (een zoutwater meer) voor een paar foto's. We hebben overnacht in Wilmington. Het was de bedoeling dat we in een swag zouden slapen, maar door het weer (regen) kon dat niet dus hebben we in bunkhouses geslapen. Een swag is een soort kleine tent waar je met je slaapzak in ligt. Je hebt niks boven je hoofd en slaapt echt onder de sterren, heel leuk! Dat ging de eerste nacht dus niet door, maar het stapelbed lag ook erg goed.

De tweede dag zijn we vroeg vertrokken (6 uur), want we zouden in totaal 7 uur gaan rijden. Het grootste gedeelte van de hele tour hebben we over de Stuart Highway gereden, de snelweg van het noorden (Darwin) naar zuiden (Port Augusta) van Australië. De Stuart Highway is zo'n 2,800 km lang en gaat dwars door de outback heen. Alice Springs ligt zo goed als in het midden. De snelweg is een eenbaansweg en is niet bepaald druk (vergeleken met de Nederlandse snelwegen). Het is zelfs normaal dat bestuurders naar elkaar zwaaien haha! Halverwege de middag kwamen we aan in Coober Pedy, een mijnstadje waar ook vandaag nog steeds gezocht wordt naar opal. Vanwege de warmte (in de zomer kan het er 52 graden worden) woont 70% van de inwoners in een heuvel of onder de grond, wat het stadje erg bijzonder maakt. Ook wij hebben die nacht in een heuvel geslapen (niet in de swag). Coober Pedy betekent overigens 'witte mensen in een hol' in de taal van de Aboriginals. We hebben die middag een rondleiding gehad door een voorbeeldhuis van de mijnwerkers en info gekregen over opal en de geschiedenis van het stadje, erg interessant. Daarna hebben we een opvangcentrum voor gewonde of ouderloze kangoeroes bezocht waar we ook zelf kangoeroes mochten voeren, ook heel leuk!

De derde dag zijn we ook weer flink vroeg opgestaan, want die dag zouden we 8 uur gaan rijden met als eindbestemming Uluru. Onderweg zijn we gestopt bij Mount Connor (een tafelberg) voor een paar foto's. Tijdens het rijden zijn we ook nog een uur terug gegaan in de tijd op het moment dat we de staat Northern Territory binnenreden. Deze staat ligt in dezelfde tijdzone als South Australia maar doet niet aan zomertijd, vandaar het uur tijdsverschil. In de middag kwamen we aan bij Uluru (dit is de naam van de Aboriginals voor de steen, de Engelse naam is Ayers Rock). Uluru is een van bekendste monolieten (een enkele steen) de wereld. Hij is ruim 300 meter hoog (dit is eenderde van de steen, de rest ligt in de aarde) en heeft een omtrek van ongeveer 9,5 km. Hij dankt zijn rode kleur aan het ijzer wat in de aarde zit dat rood kleurt door de regen (hetzelfde idee als roest). Het is een erg bijzonder gezicht aangezien de omgeving rondom Uluru nagenoeg vlak is. We hebben die dag een korte wandeling bij Uluru gemaakt en onder andere wat rotstekeningen van Aboriginals bekeken. Voor de Aboriginals is Uluru van groot historisch en traditioneel belang en nog steeds wonen veel Aboriginals in de buurt van Uluru. 's Avonds hebben we de zonsondergang bij Uluru bekeken, wat heel gaaf is door de kleurveranderingen van de steen tijdens de zonsondergang. We waren overigens niet de enige; bussen vol toeristen deden met ons mee. Die nacht hebben we voor het eerst in de swag geslapen onder de sterrenhemel, magisch! Omdat het hier nog lente is waren er nog geen muggen, echt ideaal. Wel hebben we tijdens de trip af en toe last gehad van kleine zwarte vliegjes, die de neiging hebben om op je gezicht te gaan zitten, maar buiten dat mochten we niet klagen.

De vierde dag ging de wekker om 4.45 uur voor de zonsopgang bij Uluru. Ook dit was weer erg gaaf, want deze keer kwam de zon vanaf de andere kant wat een mooi silhouette van Uluru gaf. Hierna zijn we een mooie hike gaan doen door Kata Tjuta (dit is ook weer de naam van Aboriginals, de Engelse naam is The Olgas). Kata Tjuta is een groep steenformaties op 25 km afstand van Uluru. Vervolgens hebben we het cultuurcentrum bezocht waar we meer informatie kregen over de Aboriginals in dat gebied. Aan het eind van de middag zijn we een 5-sterren hotel binnen gesneakt om gebruik te maken van het zwembad. Dat was echt heel grappig, want samen met mijn Franse 'vader', Oostenrijkse 'moeder' en Nederlandse 'zus' waren we bijna in het zwembad van het personeel beland, oeps!

Dag numero 5 hebben we de resterende 9 km om Uluru heen gewandeld. De dag begon niet zo leuk aangezien er die nacht 4 mensen ziek waren geworden. Er waren eerder die week al 3 anderen ziek geworden, dus we begonnen ons wel een beetje zorgen te maken. Uiteindelijk zijn er gedurende de trip 9 mensen ziek geweest en we vermoeden dat het een buikvirus, aangezien andere groepen ook met zieken te maken hebben gehad. Gelukkig duurde het bij de meeste zieken maar 1 dag, maar het blijft natuurlijk vervelend tijdens zo'n trip. Later die dag zijn we doorgereden naar Kings Creek.

De zesde en laatste dag hebben we de zwaarste hike van de trip gedaan. Deze hike was door Kings Canyon. Hij was maar 6 km maar we hebben er bijna 3 uur over gedaan. Sommige stukken waren erg steil en het was de warmste dag van de trip (zo'n 30 graden). Wel hadden we een prachtig uitzicht over de kloof. Na de hike was het voor de laatste keer tijd om onze spullen te pakken om richting onze eindbestemming te gaan, Alice Springs. Doordat we een shortcut (die erg hobbelig was) hebben genomen waren we om 16 uur in Alice Springs. 's Avonds zijn we om de trip af te sluiten gaan eten in een van de hostels, wat heel gezellig was.

Nu verblijf ik 2 dagen in Alice Springs en woensdag vlieg ik naar Melbourne. Alice Springs is een raar stadje en er is bijna niks te doen, wat me de tijd geeft om bij te komen, mijn kleding te wassen (alles is heel vies geworden in de outback) en wat dingen voor het vervolg van mijn reis uit te zoeken. Ik vond de trip echt super leuk! Vond het gaaf om, naast de kust, ook wat van de outback van Australië te zien. We hebben zeker geluk gehad met het weer (het kan hier namelijk bloedheet worden) en de groep was heel gezellig!

Ik zit momenteel wel met een geblokkeerde pinpas. Ik heb het voor elkaar gekregen om mijn pincode te vergeten (ik weet hem overigens nog steeds niet, hij is echt weg) en doordat ik te vaak geprobeerd heb is mijn pinpas geblokkeerd. Ik wacht met smart op een telefoontje van de bank en hopelijk is alles binnen een paar dagen weer opgelost. In tussentijd geniet ik maar van het zwembad en de zon. :)

Liefs!