Tassie!
Blijf op de hoogte en volg Renee
17 November 2013 | Australië, Canberra
Hallo allemaal!
Ik heb een fantastische week in Tasmanië achter de rug! Wat is Tasmanië mooi zeg! Ik raad iedereen die van plan is om naar Australië te gaan om Tasmanië vooral niet over te slaan, want het is absoluut de moeite waard.
Zaterdagavond 9 november vloog ik van Melbourne naar Hobart, de hoofdstad van de staat Tasmanië, dat in het zuiden van het eiland ligt. De dag erna heb ik een rondje door Hobart gelopen. Het weer was echter niet zo best en omdat het zondag was was het vrij rustig, maar het is wel een leuke stad. Vooral de Tasman Bridge is bijzonder. Het is een hoge brug over de Derwent, een van de diepste rivieren van de wereld. Nog een leuk feitje, Tasmanië is naar de Nederlandse ontdekkingsreiziger Abel Tasman vernoemd.
Maandag werd ik vroeg opgehaald voor de 5-daagse tour. Tasmanië is vrij groot, ongeveer een keer zo groot als Nederland, maar in die vijf dagen heb ik toch een heel groot deel van het eiland gezien. De tourguide was Jacob en hij deed deze tour voor het eerst alleen. Ik vond dat hij het heel goed gedaan heeft voor zo'n eerste keer. De groep was, in tegenstelling tot andere tours die ik gedaan heb, klein. We waren in totaal met zijn vijven: Jessica (Zweeds), Harrie (Nederlands), Vicky (Brits), Monika (Duits) en ik. Er was echt een super goede klik onderling en de groep was heel hecht. Die eerste dag begon al hilarisch. Na nog geen uur rijden zette Jacob het busje aan de kant om ons wat te vertellen over het hop wat er in de omgeving verbouwd werd. Alleen had hij de sloot langs de weg niet gezien en parkeerde hij het busje er vol in. Een enkele poging om hem eruit te rijden was genoeg om te zien dat we echt vast zaten. Uiteindelijk hebben we anderhalf uur moeten wachten op een takelwagen die het busje er weer uit getrokken heeft. Gelukkig konden wij er allemaal om lachen! Oh en de politie-agent die ons hielp, sergeant Sweetlove (hij heette echt zo), maakte de grap compleet. Kortom, een memorabel eerste paar uur voor Jacobs eerste tour haha! Na dit avontuur zijn we naar Mount Field National Park gereden voor een wandeling. Daar hebben we onder andere de Russell Falls gezien, wat hele mooie watervallen zijn. Daarna zijn we langs Terraleah gereden waar een grote waterkrachtcentrale staat. Lake St. Clair was de volgende stop, ook daar hebben we een korte wandeling gemaakt. In het meer zitten platypussen, ook wel vogelbekdieren. Deze dieren komen alleen in Australië voor en hebben een nogal bijzonder uiterlijk. Helaas zijn ze ook erg schuw en hebben we ze dus niet gezien. Vervolgens zijn we naar Donaghys Hill gereden voor een mooi uitzicht. Onze laatste stop was Tullah, waar we de komende twee nachten zouden verblijven.
De tweede dag was in tegenstelling tot de eerste dag, een heerlijk zonnige dag. Allereerst zijn we gestopt bij Lake Rosebery voor een paar foto's. Daarna zijn we naar de Montezuma Falls gereden, waar een leuke wandeling van 3 uur hebben gedaan. Na geluncht te hebben in Strahan zijn we naar de Henty Dunes gereden. Erg bijzonder om ineens hele hoge zandduinen tussen de bergen en bossen te zien. Daarna zijn we weer teruggereden naar Lake Rosebery omdat een aantal van ons zin hadden in een frisse duik. Het heeft een aantal hilarische foto's opgeleverd! Die avond hebben we ons onder de locals van Tullah gemengd, wat erg gezellig was.
Op dag 3 zijn we vroeg opgestaan om naar Cradle Mountain te gaan. Daar hebben we een pittige hike gedaan met een fantastisch uitzicht als beloning. Er lag ook nog wat sneeuw, heel grappig zo in de lente. Op het moment dat we weer in het busje zaten begon het met bakken uit de lucht te komen, we hebben dus veel geluk gehad. Het tweede gedeelte van de dag stond in het teken van eten. Eerst hebben we geluncht in Sheffield. Daarna zijn we naar Chudleigh gereden waar we een honey farm bezocht hebben. Daar mochten we allemaal soorten honing proeven, echt heerlijk! De eigenaren waren trouwens Nederlands. Vervolgens hebben we in Montana een salmon farm bezocht, waar we zalmproducten en ginsengproducten geproefd hebben. Deze dag hebben we overnacht in een hostel in Launceston. Daar moesten we afscheid nemen van Monika, die deed de halve tour. 's Avonds zijn we nog met de rest van de groep naar een hippie pub geweest, heel gezellig!
De vierde dag moesten we eerst drie nieuwe medereizigers ophalen. Het waren drie wat oudere Koreanen die zich niet echt in de groep mengden, mede door hun gebrekkige Engels. Daarna zijn we gaan aapjes kijken, letterlijk. In het park van Launceston hebben ze een verblijf met apen erin. Waarom weet niemand, maar het was wel leuk om naar te kijken haha! Vervolgens zijn we naar het Sideling lookout gereden voor een mooi uitzicht. De volgende stop was Legerwood, waar een interessant en kunstzinnig monument voor de overleden soldaten van de Eerste Wereldoorlog staat. Toen was het weer tijd voor een proeverij, kaas in Pyengana deze keer. Dat was wel echt een van de lekkerste kazen die ik ooit gehad heb, hmmm! Daarna zijn we naar een oyster farm gereden waar ik mijn allereerste oester ooit gehad heb en ik moet zeggen dat ik het zo slecht nog niet vond. We hebben geluncht bij de Bay of Fires, wat ondanks de regen nog steeds een van de mooiste baaien is. Het zand was echt wit! We zijn nog naar de St. Helens lookout gereden voor wat foto's en de overnachting vond plaats in Bicheno. 's Avonds hebben nog een aantal kleine pinguïns het strand op zien komen (dezelfde die ik ook op Phillip Island heb gezien). Het blijft een geweldig leuk gezicht!
De laatste dag hadden we weer wat meer geluk met het weer, een zonnetje en niet al te koud. De eerste stop heette het blow hole, wat een gat in een van de rosten op het strand was wat een leuk effect geeft als er een hoge golf aan komt. Daarna hebben we wat tijd door gebracht in Nature World, een wildlife park. Ik heb er inmiddels al een aantal gezien maar deze was wel echt heel leuk. We mochten wederom kangoeroes voeren, het blijft leuk! Verder hadden ze heel veel soorten vogels (waaronder witte pauwen), Tasmaanse duivels, slangen, wombats en possums. De Tasmaanse duivels komen alleen op Tasmanië voor, maar zijn helaas moeilijk in het wild te spotten. Ze hebben die naam gekregen door het geluid dat ze maken, en dat is inderdaad gekrijs. Ondanks dat zijn het wel schattige beestjes. Na Nature World zijn we naar Wineglass Bay gereden. De baai heet zo omdat de baai vroeger in de tijd van de walvisjachten wel eens rood kleurde door het bloed van de walvissen. Geen smakelijk verhaal, maar de baai is des te mooier. Tijdens de wandeling er naartoe kwamen we nog een tijgerslang, die erg giftig is, tegen op het pad. Dat was wel even schrikken! Onderweg naar Hobart hebben we nog drie stops gemaakt. Even bij Honeymoon Bay en Richardson Beach voor een paar foto's en in Ross voor de beste vanilla slice (een soort tompoes) van de wereld, omnomnom! Die avond zijn we met de groep en wat vrienden van Jacob wezen stappen. Een top avond om een top week mee af te sluiten! :)
De dag erna heb ik nog even over de wekelijkse Salamanca Market gelopen, het was er erg gezellig. Die avond ben ik weer terug naar Melbourne gevlogen. Daar heb ik een nachtje geslapen en ben de ochtend erna meteen met de bus naar Canberra vertrokken. En daar ben ik nu voor een paar dagen. Sydney staat daarna op het programma dus ik heb alweer het een en ander om naar uit te kijken!
Liefs, Renee
Ik heb een fantastische week in Tasmanië achter de rug! Wat is Tasmanië mooi zeg! Ik raad iedereen die van plan is om naar Australië te gaan om Tasmanië vooral niet over te slaan, want het is absoluut de moeite waard.
Zaterdagavond 9 november vloog ik van Melbourne naar Hobart, de hoofdstad van de staat Tasmanië, dat in het zuiden van het eiland ligt. De dag erna heb ik een rondje door Hobart gelopen. Het weer was echter niet zo best en omdat het zondag was was het vrij rustig, maar het is wel een leuke stad. Vooral de Tasman Bridge is bijzonder. Het is een hoge brug over de Derwent, een van de diepste rivieren van de wereld. Nog een leuk feitje, Tasmanië is naar de Nederlandse ontdekkingsreiziger Abel Tasman vernoemd.
Maandag werd ik vroeg opgehaald voor de 5-daagse tour. Tasmanië is vrij groot, ongeveer een keer zo groot als Nederland, maar in die vijf dagen heb ik toch een heel groot deel van het eiland gezien. De tourguide was Jacob en hij deed deze tour voor het eerst alleen. Ik vond dat hij het heel goed gedaan heeft voor zo'n eerste keer. De groep was, in tegenstelling tot andere tours die ik gedaan heb, klein. We waren in totaal met zijn vijven: Jessica (Zweeds), Harrie (Nederlands), Vicky (Brits), Monika (Duits) en ik. Er was echt een super goede klik onderling en de groep was heel hecht. Die eerste dag begon al hilarisch. Na nog geen uur rijden zette Jacob het busje aan de kant om ons wat te vertellen over het hop wat er in de omgeving verbouwd werd. Alleen had hij de sloot langs de weg niet gezien en parkeerde hij het busje er vol in. Een enkele poging om hem eruit te rijden was genoeg om te zien dat we echt vast zaten. Uiteindelijk hebben we anderhalf uur moeten wachten op een takelwagen die het busje er weer uit getrokken heeft. Gelukkig konden wij er allemaal om lachen! Oh en de politie-agent die ons hielp, sergeant Sweetlove (hij heette echt zo), maakte de grap compleet. Kortom, een memorabel eerste paar uur voor Jacobs eerste tour haha! Na dit avontuur zijn we naar Mount Field National Park gereden voor een wandeling. Daar hebben we onder andere de Russell Falls gezien, wat hele mooie watervallen zijn. Daarna zijn we langs Terraleah gereden waar een grote waterkrachtcentrale staat. Lake St. Clair was de volgende stop, ook daar hebben we een korte wandeling gemaakt. In het meer zitten platypussen, ook wel vogelbekdieren. Deze dieren komen alleen in Australië voor en hebben een nogal bijzonder uiterlijk. Helaas zijn ze ook erg schuw en hebben we ze dus niet gezien. Vervolgens zijn we naar Donaghys Hill gereden voor een mooi uitzicht. Onze laatste stop was Tullah, waar we de komende twee nachten zouden verblijven.
De tweede dag was in tegenstelling tot de eerste dag, een heerlijk zonnige dag. Allereerst zijn we gestopt bij Lake Rosebery voor een paar foto's. Daarna zijn we naar de Montezuma Falls gereden, waar een leuke wandeling van 3 uur hebben gedaan. Na geluncht te hebben in Strahan zijn we naar de Henty Dunes gereden. Erg bijzonder om ineens hele hoge zandduinen tussen de bergen en bossen te zien. Daarna zijn we weer teruggereden naar Lake Rosebery omdat een aantal van ons zin hadden in een frisse duik. Het heeft een aantal hilarische foto's opgeleverd! Die avond hebben we ons onder de locals van Tullah gemengd, wat erg gezellig was.
Op dag 3 zijn we vroeg opgestaan om naar Cradle Mountain te gaan. Daar hebben we een pittige hike gedaan met een fantastisch uitzicht als beloning. Er lag ook nog wat sneeuw, heel grappig zo in de lente. Op het moment dat we weer in het busje zaten begon het met bakken uit de lucht te komen, we hebben dus veel geluk gehad. Het tweede gedeelte van de dag stond in het teken van eten. Eerst hebben we geluncht in Sheffield. Daarna zijn we naar Chudleigh gereden waar we een honey farm bezocht hebben. Daar mochten we allemaal soorten honing proeven, echt heerlijk! De eigenaren waren trouwens Nederlands. Vervolgens hebben we in Montana een salmon farm bezocht, waar we zalmproducten en ginsengproducten geproefd hebben. Deze dag hebben we overnacht in een hostel in Launceston. Daar moesten we afscheid nemen van Monika, die deed de halve tour. 's Avonds zijn we nog met de rest van de groep naar een hippie pub geweest, heel gezellig!
De vierde dag moesten we eerst drie nieuwe medereizigers ophalen. Het waren drie wat oudere Koreanen die zich niet echt in de groep mengden, mede door hun gebrekkige Engels. Daarna zijn we gaan aapjes kijken, letterlijk. In het park van Launceston hebben ze een verblijf met apen erin. Waarom weet niemand, maar het was wel leuk om naar te kijken haha! Vervolgens zijn we naar het Sideling lookout gereden voor een mooi uitzicht. De volgende stop was Legerwood, waar een interessant en kunstzinnig monument voor de overleden soldaten van de Eerste Wereldoorlog staat. Toen was het weer tijd voor een proeverij, kaas in Pyengana deze keer. Dat was wel echt een van de lekkerste kazen die ik ooit gehad heb, hmmm! Daarna zijn we naar een oyster farm gereden waar ik mijn allereerste oester ooit gehad heb en ik moet zeggen dat ik het zo slecht nog niet vond. We hebben geluncht bij de Bay of Fires, wat ondanks de regen nog steeds een van de mooiste baaien is. Het zand was echt wit! We zijn nog naar de St. Helens lookout gereden voor wat foto's en de overnachting vond plaats in Bicheno. 's Avonds hebben nog een aantal kleine pinguïns het strand op zien komen (dezelfde die ik ook op Phillip Island heb gezien). Het blijft een geweldig leuk gezicht!
De laatste dag hadden we weer wat meer geluk met het weer, een zonnetje en niet al te koud. De eerste stop heette het blow hole, wat een gat in een van de rosten op het strand was wat een leuk effect geeft als er een hoge golf aan komt. Daarna hebben we wat tijd door gebracht in Nature World, een wildlife park. Ik heb er inmiddels al een aantal gezien maar deze was wel echt heel leuk. We mochten wederom kangoeroes voeren, het blijft leuk! Verder hadden ze heel veel soorten vogels (waaronder witte pauwen), Tasmaanse duivels, slangen, wombats en possums. De Tasmaanse duivels komen alleen op Tasmanië voor, maar zijn helaas moeilijk in het wild te spotten. Ze hebben die naam gekregen door het geluid dat ze maken, en dat is inderdaad gekrijs. Ondanks dat zijn het wel schattige beestjes. Na Nature World zijn we naar Wineglass Bay gereden. De baai heet zo omdat de baai vroeger in de tijd van de walvisjachten wel eens rood kleurde door het bloed van de walvissen. Geen smakelijk verhaal, maar de baai is des te mooier. Tijdens de wandeling er naartoe kwamen we nog een tijgerslang, die erg giftig is, tegen op het pad. Dat was wel even schrikken! Onderweg naar Hobart hebben we nog drie stops gemaakt. Even bij Honeymoon Bay en Richardson Beach voor een paar foto's en in Ross voor de beste vanilla slice (een soort tompoes) van de wereld, omnomnom! Die avond zijn we met de groep en wat vrienden van Jacob wezen stappen. Een top avond om een top week mee af te sluiten! :)
De dag erna heb ik nog even over de wekelijkse Salamanca Market gelopen, het was er erg gezellig. Die avond ben ik weer terug naar Melbourne gevlogen. Daar heb ik een nachtje geslapen en ben de ochtend erna meteen met de bus naar Canberra vertrokken. En daar ben ik nu voor een paar dagen. Sydney staat daarna op het programma dus ik heb alweer het een en ander om naar uit te kijken!
Liefs, Renee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
